Reis | Dubai

Dag 1 Amsterdam – Dubai

De wekker gaat om 4 uur, gelukkig staat alles al zo goed als klaar en de hond is het afgelopen weekend al uit logeren gegaan. Wij staan klaar voor de reis naar een regio waar we nog niet zijn geweest; het Midden-Oosten, namelijk Dubai.

Het vliegtuig is niet helemaal vol. De dame naast ons zoekt dan ook een plekje op naast haar familie, zodat wij met z’n tweeën drie stoelen hebben. Dat maakt de blamage van meer betalen voor het vooraf reserveren van stoelen, die juist slechter bleken dan andere, weer een beetje goed. 6 uur vliegen zonder entertainment is weer iets nieuws voor me. Gelukkig wist ik dit van te voren en heb ik genoeg vertier in papieren vorm meegenomen. Bij het stijgen ontstaat er wat commotie achter ons. Iemand is met zijn telefoon bezig en wordt door een andere passagier zo agressief benaderd om deze uit te zetten, dat ik het idee krijg dat deze man net een filmpje van een vliegtuigcrash door een mobiele telefoon heeft zitten kijken. Gelukkig stijgen we normaal op en landen we 6 uur later ook normaal in Dubai. Uit het raampje heb ik alleen nog maar buitenwijken gezien, die in dit gebied blijkbaar niet de sloppenwijken zijn, maar villawijken. Dat belooft wat.

Het vliegveld is groot, de douane behoorlijk onvriendelijk, maar we worden wel netjes naar een taxi geholpen. Achteraf misschien wat verdacht, want een ritje van een paar minuten die omgerekend €16 kost vinden wij niet zo goedkoop als iedereen zegt dat taxi’s zouden zijn in Dubai. We worden ontvangen bij de receptie. Nou ja, we; ‘Mister’ wordt ontvangen. Het is even wennen aan het accent van de mensen, maar we begrijpen de beleefde receptionist wel.

Nadat we onze spulletjes hebben gestald in een mooie hotelkamer met een bidet, gaan we een kijkje nemen in het winkelcentrum dat via het hotel bereikbaar is. Redelijk pracht en praal, maar niet overdone. Al snel zien we, zoals echte Nederlanders betaamt, dat het prijsniveau niet veel verschilt van thuis. Er zijn diverse restaurantjes binnen en we besluiten er bij eentje te gaan eten. Meteen worden we geconfronteerd met het alcohol beleid; alcohol is niet aanwezig hier. Nu snappen we ook waarom iedereen op het vliegveld bier stond te kopen.

In het hotel willen we nog even een afzakkertje nemen. In de hotelbar mag gerookt worden, in de koffiebar geen alcohol, dus belanden we in het restaurant, waar de prijs voor bier net zo hoog is als de roomservice. Maar die smaakt dan voor omgerekend een tientje wel erg lekker natuurlijk.

Dag 2

Die ochtend, als we op weg zijn naar het ontbijt, worden we door iedereen die we tegenkomen beleefd gegroet. Hoewel, we; als ik goed luister, hoor ik alleen ‘Goodmorning sir’. Het ontbijt is geweldig en uitgebreid. Met een buik vol vertrekken we naar het metrostation. Een kwartiertje lopen door het winkelcentrum heen, twee stappen buiten en dan weer naar binnen naar de metro’s. Er ontstaat wat verwarring bij ons als op het perron staat aangegeven waar vrouwen en kinderen moeten wachten om in hun cabine in te stappen. Mogen we niet bij elkaar in de metro? We lossen het op door in te stappen op de grens van het vrouwen en algemene gedeelte. De streep ter afbakening tussen ons in. We zien wel meteen dat vrouwen wel in het andere deel mogen. Na een paar haltes komt de metro bovengronds en dan is het genieten van de gigantische moderne wolkenkrabbers van het financiële district van Dubai. We stappen na een half uurtje uit bij Dubai Mall. Daar komen we terecht in een wandeltunnel die dwars over het grootste bouwterrein gaat die ik ooit heb gezien. We zien een krioelen van gele, groene en rode bouwhelmen die naar een plek gaan waar ze allemaal na dringen een blikje frisdrank krijgen. Fascinerend om te zien. Na een kwartier door de tunnel gelopen te hebben, komen we uit in het Dubai Mall. Vier etages pracht en praal met alle denkbare winkels en eettentjes. Er is zelfs een groot aquarium, waar je doorheen kunt lopen, een schaatsbaan en drie verdiepingen hoge watervallen. Wij blijven niet te lang hangen, want we willen het hoogste gebouw ter wereld zien, de Burj Khalifa en die staat buiten dit winkelcentrum. Na nog een stuk lopen voelen we dan voor de eerste keer die dag buitenlucht en een zonnetje op onze huid. Bij een prachtig watergebied, waar de fonteinen zijn, liggen mooie Arabische gebouwen en daaromheen de kenmerkende torenhoge flats. Maar de allermooiste is ook de allerhoogste. Hij is niet eens helemaal op de foto te krijgen.

We gaan weer terug door de lange tunnel naar het metrostation en pakken dezelfde lijn nog een stuk verder naar Dubai Marina. Daar overstappen op een tram en bij de haven zijn we eindelijk toe aan de lunch op een terrasje. De haven is prachtig. Fantastische jachten in het water omringd door torenhoge blinkende gebouwen. Winkeltjes en terrasjes aan de boulevard rond het water, maken het plaatje af. De terugweg met tram en metro duurt bijna een uur, maar er is gelukkig veel te zien om ons heen. In het hotel frissen we ons op en vertrekken weer met de metro. Het plan om de middag door te brengen bij het zwembad heeft het niet gehaald, aangezien de zon inmiddels al onder is. Dit keer een klein stukje met de metro, want de Creek is vlakbij ons hotel. Als we wisten hoe, hadden we gelopen, maar we zijn tot de conclusie gekomen dat Dubai niet is ingericht op wandelen. Auto of metro is de manier. Langs de Creek kun je wel lopen en kijken naar de vele boten die aangekleed zijn met tierelantijntjes en vooral dienst doen als toeristenboten. Een stukje verder kunnen we voor 1 dirham (€ 0,25) een taxiboot pakken naar de overkant van het water. Op een houten box op een rijtje tussen de locals word je over het water vervoerd. Geen reling om te verhinderen dat je in het water valt. Aan de overkant zijn de souks waar we vrij rap doorheen lopen, omdat we de hele tijd aangesproken worden en we niet in de winkelmodus zijn, maar op zoek naar een restaurantje. Die vinden we uiteindelijk een stukje verder, een paar meter van het water. Het kennismaken met een wat meer Arabische kaart, bevalt goed. Met de metro gaan we weer terug. Blij dat we een dagkaart hebben gekocht.

Dag 3

We beginnen de dag uiteraard met een heerlijk ontbijt en installeren ons dan bij het zwembad op het dak van het hotel. Handdoekjes liggen netjes klaar op de heerlijke ligbanken waarvan sommigen deels overdekt zijn voor de nodige schaduw. Als we dan ook nog eens een gratis drankje krijgen (wat weer de sapjes die we daar voor zo’n €6 per stuk nemen, compenseert) kan de dag al niet meer stuk. Het water is heerlijk, de lucht blauw, maar wel achter een beetje sluier van wolken en smog.

S Middags gaan we weer met de metro op pad. We hebben van te voren kaartjes geboekt voor de top van Burj Khalifa. Nou ja, de 124ste verdieping van het 159 (bereikbare) verdiepingen tellende gebouw. Je kan nog iets hoger, maar dat kost weer extra en omdat we een ticket hebben gekocht voor rond zonsondergang, zodat we het met daglicht en in het donker kunnen zien, betalen we al meer dan ons lief is. De ingang is in de Dubai Mall. Stel je voor dat je naar buiten moet om ergens te komen. We staan goed in de rij en na een verplicht fotootje voor een nepscherm en een security check lopen we een groot deel van het pand door naar de lift. Tegelijk met een paar mensen in de ‘fast’ track stappen we de lift in. Het geld voor dat kaartje hebben we dus in ieder geval bespaard. In de lift, die zo snel gaat dat je oren knappen, zoals in een vliegtuig, zien we allemaal hoge gebouwen die het natuurlijk lang niet halen bij deze allerhoogste. We moeten de lift uit en dan weer volgepakt een kleine andere in en dan zijn we er. Net als ontelbaar veel andere mensen. Het is dringen bij de glazen wanden op het buitenplatform, maar dan zien we eindelijk het uitzicht. Jeetje, wat staan we hoog! Heel erg ver kijken kunnen we niet doordat het behoorlijk heiig is, maar met een rondje over het buitenplatform en het binnenstuk, kun je de fonteinen zien, stukken met gigantische flatgebouwen en de zee. Met zonsondergang verdringt iedereen zich voor het beste plekje. Uiteindelijk gaat hij vrij snel als een oranje balletje onder, voor ons gevoel nog boven de horizon. Van het rond banjeren en wachten tot de zon onder ging krijgen we zere voeten, maar zitten was verboden, horen we meteen van de security. Van heel hoog kunnen we nog een stuk van de fonteinshow zien, waarna we in de rij voor de lift gaan staan die bijna helemaal rondom de kern van het gebouw staat. Eenmaal weer beneden gaan we op zoek naar een eettentje. Alles rond de fontein is schreeuwend duur, maar uiteindelijk vinden we een plekje waar het ladies night is en ik dus een goede deal krijg. Als we binnen zitten (waar je wel alcohol mag) kunnen we zelfs de fonteinshow buiten zien. Als we uitgegeten zijn, lopen we nog langs en zien de mooiste van de drie verschillende shows die er zijn. Ik sta met mijn mond open te kijken. Voldaan kunnen we de lange tunnel naar het metrostation weer in.

Dag 4

En weer beginnen we de ochtend met een heerlijk ontbijt en een paar uurtjes bij het zwembad. ’S Middags staan we op tijd klaar voor onze van te voren geboekte excursie naar de woestijn. Helaas is degene die ons ophaalt een half uur te laat. Samen met een Indiaas gezin brengt hij ons de stad uit. Al gauw verandert het uitzicht in stofwolken en een eenzame weg. Hij parkeert naast de weg en laat zijn banden een beetje leeglopen. Dan gaan we echt de woestijn in. Crossen door de zandduinen is erg leuk. Bij een kamp in de woestijn stappen we uit. Het is alsof we in een andere wereld zijn. Zand en wat bossige vegetatie zover je kunt kijken. En (eerlijk is eerlijk) ook nog wat andere kampen. Het kamp bestaat uit kleine kraampjes, een plekje waar je henna tattoos kunt laten zetten, klederdracht, paardrijmogelijkheden en een rondje kameel. Maar allemaal tegen extra kosten. Een heel klein rondje kameel niet, maar dat ziet er zo zielig en ongemakkelijk uit, dat we het laten bij kijken hoe anderen er van ‘genieten’. De zon gaat onder en wij genieten daarvan, terwijl we een perzikzacht huidje krijgen van het zandstralen. Meteen nadat de zon onder is, wordt het koud. Niet lang daarna gaat het buffet open. Ondertussen is het kamp al behoorlijk volgelopen met andere toeristen. Even zijn we bang dat het pakketje dat we in onze handen gedrukt krijgen het enige is dat we te eten krijgen, maar gelukkig komt daarna het echte buffet. De twee rijen blijken niet toevallig uit vrouwen aan de ene kant en mannen in aan de andere kant te bestaan. Als ik heel koppig bij mijn reisgenoot blijf staan, word ik zelfs naar de andere rij verwezen. En wat blijkt; we scheppen gewoon met z’n allen uit exact dezelfde bakken. Wat een onzin. Tijdens het eten krijgen we een show van een man die een kwartier lang met lichtjes op zijn rokken blijft ronddraaien. Ik word er bijna misselijk van. Als we bijna wegmoeten komt er nog een buikdanseres. Als die klaar is, loopt het kamp meteen helemaal leeg en gaan de lichten uit. Onze chauffeur brengt eerst nog anderen weg en haalt ons dan als allerlaatste op. Onderweg moeten we nog even de auto uit omdat de banden weer opgepompt moeten worden. Het Indiase gezin wordt een paar meter voor ons hotel afgezet en daarna wij. Een beetje aparte excursie, maar wel erg leuk en mooi om de woestijn te zien na al de gigantische gebouwen in de stad.

Dag 5

Vandaag is onze laatste kans om naar het strand te gaan en we zijn van plan om onderweg dan nog wat te bekijken. Vol goede moed lopen we weer naar de metro en raken daarbij bijna de schuifdeuren van het metrostation. Die gaan namelijk niet open. Wat blijkt; vrijdagochtend rijden ze niet. We besluiten dan maar wat te gaan shoppen in de Carrefour. Voor we daar klaar zijn en de spulletjes in de hotelkamer hebben achtergelaten, rijden de metro’s al lang weer. We komen dus laat aan bij de monorail naar palm island, maar het uitzicht is zeker de moeite waard. Waar we uitstappen is alleen het luxe hotel en een gigantisch waterpark. We nemen de volgende monorail dus weer terug en twee haltes van het trammetje verder komen we bij een door een vriend aangeraden beachclub. Ondanks geen legitimatie, komen we toch binnen en stappen een andere wereld binnen. Dit stelde ik me voor bij Miami. Niks geen gesluierde vrouwen of netjes bedekte schouders en knieën. Nee, hier de hipste kleding en bikini’s en overal corona’s of andere alcoholische versnaperingen. Het is inmiddels al half 5, maar nog wel lekker om even op het strand te liggen en pootje te baden. Bij de volgende toeristische trekpleister ‘The Walk’ eten we bij een van de vele restaurantjes en pakken dan weer de metro terug voor een rit van bijna een uur. In het hotel schrik ik van het feit dat ik ook word aangesproken. Blijkbaar went het snel, als je er niet toe lijkt te doen.

Dag 6 Dubai – Amsterdam

De laatste dag alweer. We kunnen nog een paar uurtjes bij het zwembad doorbrengen en ook de hotelkamer nog iets langer aanhouden. Daar maken we dan ook dankbaar gebruik van. Het is een stukje warmer dan de andere dagen en dat merken we goed. Als we bij de kamer komen om snel om te kleden en de laatste dingen in te pakken, houdt de schoonmaker ons aan de praat. Hij wil graag dat we wat positiefs over hem opschrijven en zijn naam (hoe je dat in vredesnaam schrijft, geen idee) daarbij noemen. Als we druk bezig zijn klopt hij ook nog even aan om ons nog twee extra flesjes water te geven. Net op tijd vertrekken we uit de kamer en checken uit. Dit keer geen taxi, maar met koffertjes door het winkelcentrum en twee haltes met de metro. Op het vliegveld eten we dan uiteindelijk toch een keer in de ‘food court’, wat we al de hele tijd van plan waren. De terugvlucht heeft vertraging en daar baal ik van, want met een tussenstop zou het toch al 9 uur gaan duren. Gelukkig blijkt in het vliegtuig dat de anderhalf uur vertraging komt door het tanken, maar dat we daardoor de tussenstop kunnen overslaan. Nog iets voor de geplande tijd landen we daarom op Schiphol en worden we door een busje naar onze auto teruggebracht. Voorbij is de reis en de gebouwen zijn weer gewoon een paar etages hoog.