Verhalen

Sofamonoloog

‘Goh dokter, ik ben blij dat u een beetje rekening met mij hebt gehouden met de afmeting van de sofa. Ik ben namelijk altijd zo bang dat ik er niet op pas. Dat de helft van mijn billen over de rand van een stoel of bank valt, of dat ik een keuze moet maken op welke bil ik ga zitten… Lees meer

Date je rot

Ik beken. Ik vind het vreselijk om toe te geven, maar het is niet anders. Ik ben Siska, 32 jaar en ik date. Toen ik klein was dacht ik altijd dat de prins op het witte paard vanzelf voorbij zou galopperen en ik alleen maar oplettend genoeg moest zijn om hem voor mijn huis tot stoppen te dwingen. Maar ik ben of te afgeleid geweest of hij is nog niet gekomen. Misschien kon hij zijn paard niet vinden en was mijn huis te ver om te voet af te leggen. Lees meer

De vlucht

Ik vlieg! Waarom ook niet. Ik zie mijn kast. De lichtbruine kleur en grote ronde knoppen komen me maar al te bekend voor. Mijn bed, met een dekbed met vrolijke clowntjes erop. Ze lachen me toe. Ik zweef erboven, dicht tegen het plafond. Het voelt heerlijk en vrij, maar toch klopt er iets niet. Er is iets bedreigends dat ik niet thuis kan brengen. Maar dan zie ik ze; donkere, harige beesten die op grote apen lijken. Ze komen mijn kamer binnen en zodra ze me zien… Lees meer

De uitweg

Tatjana zit aan de bar en slaat een biertje achterover. Ze zucht, dat vleugje alcohol had ze echt even nodig. Ze wrijft over haar benen, schuift haar korte rokje nog iets verder omhoog en kijkt naar de grote blauwe plek die daar op haar dij prijkt. Hij begint al een beetje paars te worden. Op haar rug voelt ze net zoveel pijn en ze weet zeker dat de plek die daar zit nog groter is. Gelukkig is er met kleding aan, ook al is haar kledingstijl behoorlijk verhullend, niets van te zien… Lees meer

Eiland

Het is klaar. Ik ben er klaar mee. Met alles. Ik weet dat ik het al eerder heb gezegd en nog nooit daadwerkelijk actie heb ondernomen, maar nu loopt de emmer over. De laatste druppel is erin gevallen. Ik kreeg een laatste waarschuwing, maar toch ging het nog een keer fout. Ik moest meteen mijn spullen pakken, kreeg niet eens de tijd om afscheid te nemen van iedereen. Hoewel ik direct besefte dat ik niemand zou missen. Niet meer. Dat stadium was ik allang gepasseerd… Lees meer